بررسی زمان و ادراک شهودی ازدیدگاه برگسون و تاثیر آن بر آثار ویرجینیا ولف

زمان و ادراک دو مسأله مهم ویرجنیا ولف در بسیاری از داستان های بلند و کوتاه او هستند. ولف به عنوان یک نویسندۀ مدرنیست، هماره تلاش می کند در نوشته هـایـش تا راه حلی برای مرگ و جاودانگی، ظاهر و واقعیت و کثرت و وحدت پـیـدا کـنـد. به نظر نویسندۀ ایـن این مقاله، او با برگزیدن شیوۀ ادراک شهودی و زمانمند در این کار موفق می شود. از دیدگاه او ادراک درست زمانمند است، اما او مانند برگسون زمان را به زمان بیرونی یا مکانیکی و زمان پویا یا درونی تقسیم می کند، و اولی را با مرگ و دومی را با زندگی قرین می داند و آن ها را با صور نمادینی مانند حروف الفبا یا میز چوبی و درخت یا شال و لباس سبز به ترتیب نشان می دهد. بدون شک ولف در دیدگاه ها و راه حل هایی که برای مسألۀ زمان و ادراک ارائه می دهد از برگسون تأثیر پذیرفته است، فیلسوفی که در نظریاتش درباره زمان و ادراک بسیاری از دیگر نویسندگان مدرنیست را تحت تأثیر قرار داده است. نویسندۀ این مقاله تلاش می کند تا ارتباط میان زمان و ادراک را در آثار ولف و خصوصأ در دو داستان بلند و مهم او، به سوی فانوس دریایی و خانم دالاوی مورد بررسی قرار دهد.